Believe

Believe In You 
Believe in What you do 
Believe In What You ARE


Accept the Situation In which you are


You can Be What you Believe....


Believe...Believe...Believe........


Believing  makes you more stronger, 
It is the most powerful Mantra any guru or a teacher can give you


Repeat it every day every minute every second 


BELIEVE...BELIEVE..BELIEVE..


Once you start believing ,your life starts transformation.


Believe With your very BLOOD & BONES.
It should digest into your your every particle of your being,your nature.


But your Belief must not hurt others, it should not be a selifish belief or a blind belief.


You can see many living examples who made their belief transformed into a great ideas and stood as an inspiration to the world today. We can learn a lot from them.


SO


BELIEVE...BELIEVE...BELIEVE....

గణేశ పంచరత్నం

Ganesha Pancharatnam  - గణేశ పంచరత్నం

ముదా కరాత్తమోదకం సదా విముక్తిసాధకం

కళాధరావతంసకం విలాసిలోకరక్షకమ్ |

అనాయకైకనాయకం వినాశితేభదైత్యకం

నతాశుభాశునాశకం నమామి తం వినాయకమ్ || ౧ ||

నతేతరాతిభీకరం నవోదితార్కభాస్వరం

నమత్సురారినిర్జరం నతాధికాపదుద్ధరమ్ |

సురేశ్వరం నిధీశ్వరం గజేశ్వరం గణేశ్వరం

మహేశ్వరం తమాశ్రయే పరాత్పరం నిరంతరమ్ || ౨ ||

సమస్తలోకశంకరం నిరస్తదైత్యకుంజరం

దరేతరోదరం వరం వరేభవక్త్రమక్షరమ్ |

కృపాకరం క్షమాకరం ముదాకరం యశస్కరం

మనస్కరం నమస్కృతాం నమస్కరోమి భాస్వరమ్ || ౩ ||

అకించనార్తిమార్జనం చిరంతనోక్తిభాజనం

పురారిపూర్వనందనం సురారిగర్వచర్వణమ్ |

ప్రపంచనాశభీషణం ధనంజయాదిభూషణం

కపోలదానవారణం భజే పురాణవారణమ్ || ౪ ||

నితాంతకాంతదంతకాంతిమంతకాంతకాత్మజం

అచింత్యరూపమంతహీనమంతరాయకృంతనమ్ |

హృదంతరే నిరంతరం వసంతమేవ యోగినాం

తమేకదంతమేవ తం విచింతయామి సంతతమ్ || ౫ ||

మహాగణేశపంచరత్నమాదరేణ యోzన్వహం

ప్రజల్పతి ప్రభాతకే హృది స్మరన్గణేశ్వరమ్ |

అరోగతామదోషతాం సుసాహితీం సుపుత్రతాం

సమాహితాయురష్టభూతిమభ్యుపైతి సోzచిరాత్ || ౬ ||

భజ గోవిందం

Bhaja govindam in telugu -భజ గోవిందం

భజగోవిందం భజగోవిందం గోవిందం భజ మూఢమతే
సంప్రాప్తే సన్నిహితే కాలే నహి నహి రక్షతి డుకృఙ్కరణే || ౧ ||

మూఢ జహీహి ధనాగమతృష్ణాం కురు సద్బుద్ధిం మనసి వితృష్ణామ్
యల్లభసే నిజకర్మోపాత్తం విత్తం తేన వినోదయ చిత్తమ్ || ౨ ||

నారీస్తనభర నాభీదేశం దృష్ట్వా మా గా మోహావేశమ్
ఏతన్మాంసావసాది వికారం మనసి విచింతయ వారం వారమ్ || ౩ ||

నలినీదలగత జలమతితరలం తద్వజ్జీవితమతిశయచపలమ్
విద్ధి వ్యాధ్యభిమానగ్రస్తం లోకం శోకహతం చ సమస్తమ్ || ౪ ||

యావద్విత్తోపార్జన సక్తస్తావన్నిజ పరివారో రక్తః
పశ్చాజ్జీవతి జర్జర దేహే వార్తాం కోzపి న పృచ్ఛతి గేహే || ౫ ||

యావత్పవనో నివసతి దేహే తావత్పృచ్ఛతి కుశలం గేహే
గతవతి వాయౌ దేహాపాయే భార్యా బిభ్యతి తస్మింకాయే || ౬ ||

బాలస్తావత్క్రీడాసక్తః తరుణస్తావత్తరుణీసక్తః
వృద్ధస్తావచ్చింతాసక్తః పరే బ్రహ్మణి కోzపి న సక్తః || ౭ ||

కా తే కాంతా కస్తే పుత్రః సంసారోzయమతీవ విచిత్రః
కస్య త్వం కః కుత ఆయాతః తత్త్వం చింతయ తదిహ భ్రాతః || ౮ ||

సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వమ్
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం నిశ్చలతత్త్వే జీవన్ముక్తిః || ౯ ||

వయసిగతే కః కామవికారః శుష్కే నీరే కః కాసారః
క్షీణేవిత్తే కః పరివారః జ్ఞాతే తత్త్వే కః సంసారః || ౧౦ ||

మా కురు ధన జన యౌవన గర్వం హరతి నిమేషాత్కాలః సర్వమ్
మాయామయమిదమఖిలం బుధ్వా బ్రహ్మపదం త్వం ప్రవిశ విదిత్వా || ౧౧ ||

దినయామిన్యౌ సాయం ప్రాతః శిశిరవసంతౌ పునరాయాతః
కాలః క్రీడతి గచ్ఛత్యాయుః తదపి న ముంచత్యాశావాయుః || ౧౨ ||

కా తే కాంతా ధన గతచింతా వాతుల కిం తవ నాస్తి నియంతా
త్రిజగతి సజ్జనసం గతిరైకా భవతి భవార్ణవతరణే నౌకా || ౧౩ ||

జటిలో ముండీ లుంఛితకేశః కాషాయాంబరబహుకృతవేషః
పశ్యన్నపి చ న పశ్యతి మూఢః ఉదరనిమిత్తం బహుకృతవేషః || ౧౪ ||

అంగం గలితం పలితం ముండం దశనవిహీనం జాతం తుండమ్
వృద్ధో యాతి గృహీత్వా దండం తదపి న ముంచత్యాశాపిండమ్ || ౧౫ ||

అగ్రే వహ్నిః పృష్ఠేభానుః రాత్రౌ చుబుకసమర్పితజానుః
కరతలభిక్షస్తరుతలవాసః తదపి న ముంచత్యాశాపాశః || ౧౬ ||

కురుతే గంగాసాగరగమనం వ్రతపరిపాలనమథవా దానమ్
జ్ఞానవిహినః సర్వమతేన ముక్తిం న భజతి జన్మశతేన || ౧౭ ||

సుర మందిర తరు మూల నివాసః శయ్యా భూతల మజినం వాసః
సర్వ పరిగ్రహ భోగ త్యాగః కస్య సుఖం న కరోతి విరాగః || ౧౮ ||

యోగరతో వాభోగరతోవా సంగరతో వా సంగవీహినః
యస్య బ్రహ్మణి రమతే చిత్తం నందతి నందతి నందత్యేవ || ౧౯ ||

భగవద్ గీతా కించిదధీతా గంగా జలలవ కణికాపీతా
సకృదపి యేన మురారి సమర్చా క్రియతే తస్య యమేన న చర్చా || ౨౦ ||

పునరపి జననం పునరపి మరణం పునరపి జననీ జఠరే శయనమ్
ఇహ సంసారే బహుదుస్తారే కృపయాzపారే పాహి మురారే || ౨౧ ||

రథ్యా చర్పట విరచిత కంథః పుణ్యాపుణ్య వివర్జిత పంథః
యోగీ యోగనియోజిత చిత్తో రమతే బాలోన్మత్తవదేవ || ౨౨ ||

కస్త్వం కోzహం కుత ఆయాతః కా మే జననీ కో మే తాతః
ఇతి పరిభావయ సర్వమసారమ్ విశ్వం త్యక్త్వా స్వప్న విచారమ్ || ౨౩ ||

త్వయి మయి చాన్యత్రైకో విష్ణుః వ్యర్థం కుప్యసి మయ్యసహిష్ణుః
భవ సమచిత్తః సర్వత్ర త్వం వాంఛస్యచిరాద్యది విష్ణుత్వమ్ || ౨౪ ||

శత్రౌ మిత్రే పుత్రే బంధౌ మా కురు యత్నం విగ్రహసంధౌ
సర్వస్మిన్నపి పశ్యాత్మానం సర్వత్రోత్సృజ భేదాజ్ఞానమ్ || ౨౫ ||

కామం క్రోధం లోభం మోహం త్యక్త్వాzత్మానం పశ్యతి కోzహమ్
ఆత్మజ్ఞాన విహీనా మూఢాః తే పచ్యంతే నరకనిగూఢాః || ౨౬ ||

గేయం గీతా నామ సహస్రం ధ్యేయం శ్రీపతి రూపమజస్రమ్
నేయం సజ్జన సంగే చిత్తం దేయం దీనజనాయ చ విత్తమ్ || ౨౭ ||

సుఖతః క్రియతే రామాభోగః పశ్చాద్ధంత శరీరే రోగః
యద్యపి లోకే మరణం శరణం తదపి న ముంచతి పాపాచరణమ్ || ౨౮ ||

అర్థమనర్థం భావయ నిత్యం నాస్తితతః సుఖలేశః సత్యమ్
పుత్రాదపి ధన భాజాం భీతిః సర్వత్రైషా విహితా రీతిః || ౨౯ ||

ప్రాణాయామం ప్రత్యాహారం నిత్యానిత్య వివేకవిచారమ్
జాప్యసమేత సమాధివిధానం కుర్వవధానం మహదవధానమ్ || ౩౦ ||

గురుచరణాంబుజ నిర్భర భక్తః సంసారాదచిరాద్భవ ముక్తః
సేంద్రియమానస నియమాదేవం ద్రక్ష్యసి నిజ హృదయస్థం దేవమ్ || ౩౧ ||

భజగోవిందం భజగోవిందం గోవిందం భజమూఢమతే
నామస్మరణాదన్యముపాయం నహి పశ్యామో భవతరణే || ౩౨ ||

నిర్వాణషట్కం

Nirvana Shatkam  - నిర్వాణషట్కం

మనోబుద్ధ్యహంకారచిత్తాని నాహం - న చ శ్రోత్రజిహ్వే న చ ఘ్రాణనేత్రే
న చ వ్యోమభూమిః న తేజో న వాయుః - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౧ ||


Mano-Buddhy-Ahangkaara Cittaani Naaham
Na Ca Shrotra-Jihve Na Ca Ghraanna-Netre |
Na Ca Vyoma Bhuumir-Na Tejo Na Vaayuh
Cid-Aananda-Ruupah  Shivoham Shivoham  ||1||


Meaning:
 Neither am I the Mind nor Intelligence or Ego,
 Neither am I the organs of Hearing (Ears), nor that of Tasting (Tongue), Smelling (Nose) 
 or Seeing (Eyes),
 Neither am I the Sky, nor the Earth, Neither the Fire nor the Air,
 I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.


న చ ప్రాణసంజ్ఞో న వై పంచవాయుః - న వా సప్తధాతుర్న వా పంచకోశః
న వాక్ పాణిపాదౌ న చోపస్థపాయూ - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౨ ||


Na Ca Praanna-Samjnyo Na Vai Pan.ca-Vaayuh
Na Vaa Sapta-Dhaatuh Na Vaa Pan.ca-Koshah |
Na Vaak-Paanni-Paadam Na Copastha-Paayu
Cid-Aananda-Ruupah  Shivoham Shivoham  ||2||

Meaning:

Neither am I the Vital Breath, nor the Five Vital Air,
Neither am I the Seven Ingredients (of the Body), nor the Five Sheaths (of the Body),
Neither am I the organ of Speech, nor the organs for Holding ( Hand ), Movement ( Feet ) or Excretion, 
I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.


న మే ద్వేషరాగౌ న మే లోభమోహౌ - మదో నైవ మే నైవ మాత్సర్యభావః
న ధర్మో న చార్థో న కామో న మోక్షః - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౩ ||


Na Me Dvessa-Raagau Na Me Lobha-Mohau
Mado Naiva Me Naiva Maatsarya-Bhaavah |
Na Dharmo Na Ca-Artho Na Kaamo Na Mokssah
Cid-Aananda-Ruupah Shivoham Shivoham  ||3||

Meaning:

Neither do I have Hatred, nor Attachment, Neither Greed nor Infatuation,
Neither do I have Passion, nor Feelings of Envy and Jealousy,
I am Not within the bounds of Dharma (Righteousness), Artha (Wealth), Kama (Desire) and Moksha (Liberation) (the four Purusarthas of life),
I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.

న పుణ్యం న పాపం న సౌఖ్యం న దుఃఖం - న మంత్రో న తీర్థం న వేదా న యజ్ఞాః
అహం భోజనం నైవ భోజ్యం న భోక్తా - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౪ ||

Na Punnyam Na Paapam Na Saukhyam Na Duhkham
Na Mantro Na Tiirtho Na Vedo Na Yajnya |
Aham Bhojanam Naiva Bhojyam Na Bhoktaa
Cid-Aananda-Ruupah Shivoham Shivoham  ||4||

Meaning:
Neither am I bound by Merits nor Sins, neither by Worldly Joys nor by Sorrows,
Neither am I bound by Sacred Hymns nor by Sacred Places, neither by Sacred Scriptures nor by Sacrifies,
I am Neither Enjoyment (Experience), nor an object to be Enjoyed (Experienced), nor the Enjoyer (Experiencer),
I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.

న మృత్యుర్న శంకా న మే జాతిభేదః - పితా నైవ మే నైవ మాతా న జన్మ
న బంధుర్న మిత్రం గురుర్నైవ శిష్యః - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౫ ||

Na Mrtyur-Na Shangkaa Na Me Jaati-Bhedah
Pitaa Naiva Me Naiva Maataa Na Janmah |
Na Bandhurna Mitram Gurur-Na-Iva Shissyam
Cid-Aananda-Ruupah Shivoham Shivoham ||5||

Meaning:
Neither am I bound by Death and its Fear, nor by the rules of Caste and its Distinctions,
Neither do I have Father and Mother, nor do I have Birth,
Neither do I have Relations nor Friends, neither Spiritual Teacher nor Disciple,
I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.


అహం నిర్వికల్పో నిరాకారరూపో - విభుర్వ్యాప్య సర్వత్ర సర్వేంద్రియాణామ్
సదా మే సమత్వం న ముక్తిర్న బంధః - చిదానందరూపః శివోzహం శివోzహమ్ || ౬ ||


Aham Nirvikalpo Niraakaara-Ruupo
Vibhu-Tvaacca Sarvatra Sarvendriyaannaam |
Na Caa-Sanggatam Naiva Muktirna Meyah
Cid-aananda-ruupah Shivoham Shivoham ||6||

Meaning:
I am Without any Variation, and I am Formless,
I am Present Everywhere as the underlying Substratum of everything, and behind all Sense Organs,
Neither do I get Attached to anything, nor get Freed from anything,
I am the Ever Pure Blissful Consciousness; I am Shiva, I am Shiva,
The Ever Pure Blissful Consciousness.

--Adi shankaracharyaa

Shri Ramastakam

Shri Ramastakam

Bhaje visesha sundaram, samastha papa khandanam, 

Swabhaktha chitha ranjanam, Sadaiva rama madvayam. 1

Jatakalapa Shobhitham, Samastha papa nasakam, 

Swabhaktha bheethi bhanjanam, Bhajeha rama madvayam. 2

Nija swaroopa bhodhakam, krupakaram bhavapaham, 

Samam shivam niranjanam, Bhajeha rama madvayam. 3

Saha prapancha kalpitham, hyanamaroopa vasthavam, 

Nirakruthim niramayam, Bhajeha rama madvayam. 4

Nishprapancha, nirvikalpa, nirmalam, niramayam, 

Chideka roopa santhatham, Bhajeha rama madvayam. 5

Bhavabdhipotha roopakam, hyasesha deha kalpitham, 

Gunakaram, krupakaram, Bhajeha rama madvayam. 6

Maha suvakhya bodhakair virajamana vakpadai, 

Parabrahma vyapakam, Bhajeha rama madvayam. 7

Shiva pradham sukhapradham, bhavaschidham bramapaham,

 Virajamana desikam, Bhajeha rama madvayam. 8.

Ramashtakam padathi ya sukaram supunyam, 

Vyasena bhashithamidham, srunuthe manushya, 

Vidhyam sriyam vipula soukhyamanantha keerthim,

 Samprapya deha vilaye labhathe cha moksham.

Sri Rama Sri Rama

భజే విశేషసుందరం సమస్తపాపఖండనమ్ |

స్వభక్తచిత్తరంజనం సదైవ రామమద్వయమ్ || ౧ ||

జటాకలాపశోభితం సమస్తపాపనాశకమ్ |

స్వభక్తభీతిభంజనం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౨ ||

నిజస్వరూపబోధకం కృపాకరం భవాzపహమ్ |

సమం శివం నిరంజనం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౩ ||

సదా ప్రపంచకల్పితం హ్యనామరూపవాస్తవమ్ |

నరాకృతిం నిరామయం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౪ ||

నిష్ప్రపంచనిర్వికల్పనిర్మలం నిరామయమ్ |

చిదేకరూపసంతతం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౫ ||

భవాబ్దిపోతరూపకం హ్యశేషదేహకల్పితమ్ |

గుణాకరం కృపాకరం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౬ ||

మహాసువాక్యబోధకైర్విరాజమానవాక్పదైః |

పరం చ బ్రహ్మ వ్యాపకం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౭ ||

శివప్రదం సుఖప్రదం భవచ్ఛిదం భ్రమాపహమ్ |

విరాజమానదైశికం భజేహ రామమద్వయమ్ || ౮ ||

రామాష్టకం పఠతి యస్సుకరం సుపుణ్యం

వ్యాసేనభాషితమిదం శృణుతే మనుష్యః |

విద్యాం శ్రియం విపుల సౌఖ్యమనంతకీర్తిం

సంప్రాప్య దేహనిలయే లభతే చ మోక్షమ్ || ౯ ||

Ego works

Ego:
says, “How dare you…?”
feels, “I’m insulted!”
rejoices, “I’m flattered!”
warns, “I’ll take revenge!”
cries, “I’m insecure!”
laughs, “I win!”
wants, “I’ll dominate!”
intents, “I’ll manipulate!”
dreams, “I’ll remain alive!”

All the above is useless.

With ego life is juice-less, it just springs and bounces on external stimuli.

 If it has to live alone, it will die, instantly!

Ego drives ignorance and vice-versa.

But, what’s the good use of ego, anyway? If you choose a conscious life!

God Consciousness Vs Individual consciousness-II

Sri Ramakrishna said that we want everything but God. The Master said:

Men weep jugfuls of tears for children, wife, money, etc.; but who weeps for God? So long as a child is engrossed in play with its toys, the mother engages herself in cooking and other household works. But when the little one finds no satisfaction in toys, throws them aside and loudly cries for its mother, she can no longer remain in the kitchen. She perhaps drops down the rice pot from the hearth, and runs in hot haste to the child and takes it up in her arms.

Yearning for God is the master-key for success in sadhana. Through the life of Sri Ramakrishna God has demonstrated the essence of sadhana. 

- Describing the days he passed in intense yearning for God, the Master said: "As I was perfectly unmindful of cleaning the body at that time, the hairs grew long and got matted of themselves, being smeared with dirt and dust. When I used to sit in meditation, the body used to become stiff and motionless like a stock through intense concentration of mind, and birds, taking it to be an inert substance, came freely, perched on the head, and pecked into the matted hair in search of food. Sometimes I used to feel so intensely the pangs of separation from God, that in great bitterness I rubbed my face on the earth; often it used to get lacerated and bleed. And in meditation, prayer and other devotional practices, the days used to fly away so quickly that I was not conscious of it. At dusk, when the approach of night was announced by the ringing of bells and the blowing of conches from the temple, I used to be reminded that the day had passed and the night had set in. With this consciousness a frenzy of despair would seize my soul, and I would throw myself on the ground and rub my face to it, crying loudly, "Mother, a day has passed; still Thou hast not appeared before me!" A gnawing anguish used to torment my soul, and those who saw me like that, writhing in agony, thought that I was suffering from colic pain".

- I used to pray to the Divine Mother in this way: "O Mother Who art the embodiment of bliss, Thou must reveal Thyself to me." And sometimes I would pray: "O Lord of the meek! O Lord of the humble! Am I outside Thy universe? I have neither knowledge, nor devotion, nor merit of austerities. I know nothing. O Lord, in Thy infinite mercy Thou must vouchsafe Thy vision to me."

- "O Mother Divine! I want no honour from men, I want no pleasures of the flesh, only let my soul flow into Thee as the permanent confluence of the Ganges and the Jamuna. Mother, I am without Bhakti, without Yoga, I am poor and friendless, and I want no one's praise; only let my mind dwell always at Thy lotus feet."

- "O Mother, I am the Yantra (the instrument), Thou art the Yantri (the mover); I am the room, Thou art the tenant; I am the sheath, Thou art the sword; I am the chariot, Thou art the charioteer. I do as Thou makest me do; I speak as Thou makest me speak; I behave as Thou within me behavest; not "I", not "I", but "Thou".

- We heard from the Master that after the regular service was completed he would continue his worship of Her by singing devotional songs of Ramprasad and other mystics. His heart filled with emotion as he sang those songs with exuberant devotion. He thought: "Ramprasad and other devotees had the vision of the Divine Mother. One can definitely see Her. Why can't I?" He would often proclaim piteously: "Mother, You showed yourself to Ramprasad. Why don't you show yourself to me? I don't want wealth, friends and family, or objects of enjoyment. Please reveal yourself to me."

- As the days went by, the Master's love and longing continued to increase. Because of his uninterrupted current of thought towards the Divine Mother, some external signs manifested in his body. His appetite and need for sleep diminished. As blood flowed continually to his chest and head, his chest turned crimson and his eyes were often drenched with tears. He constantly and intensely desired to see the Divine Mother, and repeatedly asked himself, "What shall I do? How can I see Her?".

- We heard from the Master that one day at that time he was singing to the Divine Mother and praying and crying bitterly. He implored piteously, "Mother, I have been praying to You so long! Why don't you listen to me? You showed yourself to Ramprasad. Why don't you show yourself to me?" The Master described what happened then" "There was an unbearable pain in my heart because I could not have a vision of Mother. Just as a man wrings out a towel with all his strength to get the water out of it, so I felt my heart was being wrung out. I began to think I shall never see Mother. I was dying of despair. In my agony I asked myself" "What's the use of living this life?"...

- Although his longing did not always manifest itself externally through signs such as weeping, it remained in his heart all the time. Sometimes it would increase to such a point that he would not contain it anymore. Restlessly rolling on the ground with agony, he would pray: "Mother, be gracious unto me. Reveal yourself to me." He would cry so bitterly that people would gather around him to watch. He was completely unconcerned about what people might say when they saw him in that condition. He later said: "I scarcely realized the presence of people around me. They looked more like shadows or painted pictures than real objects, and so I did not feel any shame or embarrasment at all. Sometimes I would lose outer consciousness from that unbearable agony.

Reading these passages again and again heartfully (substituting the Divine Mother for one's Guru, chosen Deity or formless Self) awakens the deeper yearning within us. We also become aware of the blocks which prevents our entry into the deeper core of our being. It is these blocks which prevent progress in sadhana. God cannot be reached by any technique. The success of any path depends on the yearning that the path embodies. The yearning may not come at once, but it must be gradually awakened by prolonged sadhana. 

If the yearning is there is a blessing. If not, still it is a blessing because we now know the reason why we cannot feel the touch of God Consciousness. The unknown factor is sadhana is reduced and knowing the reason we can now take the right direction in sadhana. 

God Consciousness vs Individual Consciousness-I

God Consciousness

• Infinite
• Boundless
• Fearless
• Full of Bliss
• Unselfish
• Absolute and Whole
• Source of All Power
• Source of Love

Individual Consciousness

• Bound by Selfishness
• Bound by Ego and Vanity
• Bound by Egoistic Desires
• Bound by Fear
• Bound by Attachment to Body and Mind
• Bound by Attachment to Names and Forms

- How to commune with the God Consciousness?
Sadhana is the spiritual practices one undertake to discover the God Consciousness within. 

1. Orientation:

The first step in sadhana is an orientation of life to make God or the deeper self as primary and worldly life as secondary. Primary and secondary are not related to the amount of time spent, but on the interest or passion of the person. For example, a person may spend 40 hours a week on his job but only 5 hours playing cricket during the weekend. Those 5 hours of cricket is his primary interest and even during his job hours he thinks about cricket. Thus primary interest is where the heart is. Sadhana starts when the heart is on God or the deeper self, and the aspirant tries to find more about it. The next step is to gain the basic understanding of the goal of spiritual life. 

---

2. Basic Understanding:

To advance in spiritual life in the correct direction, some basic understanding of the nature of the goal is required. The goal of sadhana is for our smaller individual consciousness to get the grace of the bigger (infinite) consciousness of God. We feel that we are smaller consciousness due to our ego and its tendencies towards ego-based desires. But our smaller individual consciousness is actually floating (or part of) the bigger (infinite) consciousness of God. Structurally there is no disconnect between the two. Right now our individual consciousness like a wave is floating over the ocean of the bigger consciousness of God. But the individual consciousness does not become aware of the God consciousness until it gives up its worldly attachments (which does not mean daily works) and God reveals His bigger consciousness out of grace. Since this understanding is the premise of spiritual life, the next step is to feel this understanding. 

---

3. Feeling the yearning:

Sitting in a solitary place we need to feel the deeper urge of the heart. We can feel a faint bliss within the deeper part of the heart (deeper self). The bliss is as if there but hidden behind some boundary. We cannot locate any concrete boundary, but as if there is a virtual boundary behind which there is a deeper self full of bliss. Within the boundary is our smaller individual consciousness often filled with fear, sorrows and agitations. Once this yearning in the deeper self is felt, the next step is to introspect on the yearning. 

---

4. Introspection on the yearning:

We have felt a yearning deep inside our heart which is blissful. How to access it? Is it within the control of the smaller individual consciousness? No, it is not. Can the individual consciousness do any activity as a result of which the deeper self will get opened? It does not seem so. The result of any activity will act upon the smaller consciousness as impressions of mind (unless performed as worship). It may even cover up the faint yearning. Introspecting in this way will reveal to us that the bigger consciousness of God is not within our control. We cannot command it. It cannot be reached as a result of any activity. Once this truth is clearly perceived, the next step is to revisit the commitment of spiritual life. 

---

5. Revisiting the commitment:

We have seen that though we faintly feel the yearning for the bigger God consciousness within, the bigger consciousness is not directly accessible to us. There is no activity that we can do to access it. In other words in spiritual life there is no well-defined effort-and-result combination. Things are not in our hands, but it is God Who controls us. God can only reveal His nature to us if He wishes and finds us suitable or ready for it. Realising this will make us humble and set our expectations right. From the worldly point of view, there is no need to seek the bigger God consciousness. Life can go on without that. Hence spiritual life starts only when there is dispassion for the world or sufficiently strong yearning for the deeper self. The aspirant then decides to commit to the unknown territory of spiritual life, whatever may be the outcome and at whatever pace. This commitment is for the love of God rather than fulfilling the egoistic sense of achievement. Once this commitment is made the aspirant enters the next phase of spiritual life where he tries to build a relationship with God. He also reads about the lives and teachings of saints to find out about the spiritual practices to undertake. No activity can directly lead us to the deeper self. Spiritual practices are like devotional attitudes towards God which awakens the grace within if God wills so. 

---

6. Yearning for God, the essence of sadhana:

Yearning for God is the essence of sadhana. This is because if there is no yearning for God, there is likely some desire behind the sadhana. Then the result of the sadhana will go towards fulfilment of the desire and not awakening of God Consciousness. 

Maha Mrityunjaya Mantra

ॐ त्र्यम्बकं यजामहे
सुगन्धिं पुष्टिवर्धनम्
उर्वारुकमिव बन्धनान्
मृत्योर्मुक्षीय मामृतात् ॥

Om Tryambakam Yajaamahe 
Sugandhim Pussttivardhanam
Urvaarukamiva Bandhanaan 
Mrtyormukssiiya Maamrtaat ||

Meaning:
Om, 
We Worship the Three-Eyed One (Lord Shiva), 
Who is Fragrant and who Nourishes all beings.
May He Liberate us from fear of Death, for the sake of Immortality, 
Even as a ripe Cucumber is severed from the Bondage of the creeper.

దక్షిణామూర్త్యష్టకం

 దక్షిణామూర్త్యష్టకం

ध्यानम् 

मौनव्याख्या प्रकटित परब्रह्मतत्त्वं युवानं

वर्षिष्ठांते वसद् ऋषिगणौः आवृतं ब्रह्मनिष्ठैः ।

आचार्येन्द्रं करकलित चिन्मुद्रमानंदमूर्तिं

स्वात्मारामं मुदितवदनं दक्षिणामूर्तिमीडे ॥

Mauna-Vyaakhyaa Prakattita Para-Brahma-Tattvam Yuvaanam

Varssisstthaam-Te Vasad Rssigannauh Aavrtam Brahma-Nisstthaih |

Aacaaryendram Kara-Kalita Cin-Mudram-Aananda-Muurtim

Sva-atmaaraamam Mudita-Vadanam Dakssinnaamuurti-Miidde ||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy) Whose Exposition through Profound Silence is Awakening the Knowledge of theSupreme Brahman in the Hearts of His Disciples; Who is Himself Youthful ...

... but is Sitting Surrounded by Old and Great Sages who are Devoted to Brahman,

The Hands of the Supreme Spiritual Teacher is Forming the Cin-Mudra (gesture of the Knowledge of Brahman) and WhoseAppearance is Still and Blissful,

Who is Rejoicing in His Own Self which is reflected in His Blissful Face; Salutations to Sri Dakshinamurthy.

स्तोत्रम्

విశ్వం దర్పణదృశ్యమాననగరీతుల్యం నిజాంతర్గతం

పశ్యన్నాత్మని మాయయా బహిరివోద్భూతం యథా నిద్రయా

యః సాక్షాత్కురుతే ప్రబోధసమయే స్వాత్మానమేవాద్వయం

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౧ ||

Vishvam Darpanna-Drshyamaana-Nagarii-Tulyam Nija-Antargatam

Pashyann-Aatmani Maayayaa Bahir-Ivodbhuutam Yathaa Nidrayaa |

Yah Saakssaat-Kurute Prabodha-Samaye Sva-atmaanam-Eva-Advayam

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||1||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

The Entire World is Like a City Seen within a Mirror, the Seeing happening within One's Own Being,

It is a Witnessing happening within the Atman, (the Witnessing) of the Externally Projected World; Projected by the Power of Maya; As if a Dream in Sleep,

 One Experiences this Directly (this Play of Maya) during Spiritual Awakening within the Non-Dual Expanse of One's Own Atman,

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

బీజస్యాంతరివాంకురో జగదిదం ప్రాఙ్నిర్వికల్పం పునః

మాయాకల్పితదేశకాలకలనావైచిత్ర్యచిత్రీకృతమ్

మాయావీవ విజృంభయత్యపి మహాయోగీవ యః స్వేచ్ఛయా

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౨ ||

Biijasya-Antar-Iva-Angkuro Jagad-Idam Praangga-Nirvikalpam Punah

Maayaa-Kalpita-Desha-Kaala-Kalanaa Vaicitrya-Citrii-Krtam |

Maayaavi-Iva Vijrmbhayaty-Api Mahaa-Yogi-Iva Yah Svecchayaa

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||2||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

This World is Like a Sprout of a Seed Within which transforms what is Changeless state Before, appear Again ...

... as Space and Time, and endless Varieties of Pictures over it; all due to the Creation of Maya,

This Unfolding of the World (from the Seed) which is Like a Play of a Magician, happens to one Who is Like a Mahayogiout of His Own Free Will (i.e. a Mahayogi can enter the state of Samadhi out of his own free will and witness the unfolding of the world when He comes out of Samadhi),

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

యస్యైవ స్ఫురణం సదాత్మకమసత్కల్పార్థగం భాసతే

సాక్షాత్తత్త్వమసీతి వేదవచసా యో బోధయత్యాశ్రితాన్

యత్సాక్షాత్కరణాద్భవేన్న పునరావృత్తిర్భవాంభోనిధౌ

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౩ ||

Yasya-Eva Sphurannam Sadaatmakam-Asat-Kalpa-Arthakam Bhaasate

Saakssaat-Tat-Tvam-Asi-Iti Veda-Vacasaa Yo Bodhayaty-Aashritaan |

Yat-Saakssaat-Karannaad-Bhaven-Na Punaraavrttir-Bhavaam-Bho-Nidhau

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||3||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

By This Throb Alone which is of the Nature of Eternal Underlying Awareness, the Unreal Forms get their Meanings andAppear over the Mind,

This Knowledge of the Atman Spoken of in the Vedas as "Tat-Tvam-Asi" is Imparted by Our Inner Guru as a Direct Experience when we Surrender Whole-Heartedly to Him,

By Direct Experience of this Knowledge, the Delusion of being tossed within an unending Ocean of Worldly Existence willNot Appear Again,

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

నానాచ్ఛిద్రఘటోదరస్థితమహాదీపప్రభాభాస్వరం

జ్ఞానం యస్య తు చక్షురాదికరణద్వారా బహిః స్పందతే

జానామీతి తమేవ భాంతమనుభాత్యేతత్సమస్తం జగత్

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౪ ||

Naanaac-Chidra-Ghattodara-Sthita-Mahaa-Diipa-Prabhaa Bhaasvaram

Jnyaanam Yasya Tu Cakssur-Aadi-Karanna-Dvaaraa Vahih Spandate |

Jaanaam-Iiti Tam-Eva Bhaantam-Anubhaaty-Etat-Samastam Jagat

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||4||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

 As the Light of a Great Lamp Situated Inside a Pitcher having Many Holes, Shine Outwards, ...

 ... similarly, the Knowledge of That Only (i.e. Atman) Throb Outwards through our Eyes and Other Sense Organs,

 "I Know", He Alone Shining (i.e Atman), This Entire World Shines ...

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

దేహం ప్రాణమపీంద్రియాణ్యపి చలాం బుద్ధిం చ శూన్యం విదుః

స్త్రీబాలాంధజడోపమాస్త్వహమితి భ్రాంతా భృశం వాదినః

మాయాశక్తివిలాసకల్పితమహావ్యామోహసంహారిణే

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౫ ||

Deham Praannam-Api-Indriyaanny-Api Calaam Buddhim Ca Shuunyam Viduh

Strii-Baala-Andha-Jaddopamaas-tvAham-Iti Bhraantaa Bhrsham Vaadinah |

Maayaa-Shakti-Vilaasa-Kalpita-Mahaa-Vyaamoha-Samhaarinno

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||5||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

Those who Consider the Body or Prana (Vital Force) or Sense Organs or the Changing Mind or the Void (Total Non-Existence) ...

 ... as the "I", are Like a Naive Innocent Girl Child, or a Blind, or a Dull-Headed; they are Deluded but they Vehemently Assert their Points,

The Inner Guru Destroys this Great Delusion Created by the Play of the Power of Maya,

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

రాహుగ్రస్తదివాకరేందుసదృశో మాయాసమాచ్ఛాదనాత్

సన్మాత్రః కరణోపసంహరణతో యోzభూత్సుషుప్తః పుమాన్

ప్రాగస్వాప్సమితి ప్రబోధసమయే యః ప్రత్యభిజ్ఞాయతే

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౬ |

Raahu-Grasta-Divaakarendu-Sadrsho Maayaa-Sama-acchaadanaat

San-Maatrah Karannopasangharannato Yobhuut-Sussuptah Pumaan |

Praag-Asvaapsam-Iti Prabodha-Samaye Yah Pratyabhijnyaayate

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||6||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

Just Like the Sun and the Moon is Eclipsed by Rahu, the Pure Consciousness is Eclipsed by Maya (for a spiritually ignorant person),

A Spiritually Elevated Soul can enter that state of Unborn Deep Sleep (i.e. Pure Consciousness) by Withdrawing HisSense Organs to such an extent that Only the Real Essence remains,

That state (i.e. Pure Consciousness) is experienced during Spiritual Awakening whereby one clearly Perceives that"Before I was Sleeping" (by being eclipsed by Maya),

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

బాల్యాదిష్వపి జాగ్రదాదిషు తథా సర్వాస్వవస్థాస్వపి

వ్యావృత్తాస్వనువర్తమానమహమిత్యంతః స్ఫురంతం సదా

స్వాత్మానం ప్రకటీకరోతి భజతాం యో ముద్రయా భద్రయా

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౭ ||

Baalya-Adissv-Api Jaagrad-Aadissu Tathaa Sarvaasv-Avasthaasv-Api

Vyaavrttaasv-Anu-Vartamaanam-Aham-Ity-Antah Sphurantam Sadaa |

Sva-atmaanam Prakattii-Karoti Bhajataam Yo Mudrayaa-Bhadrayaa

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||7||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

During Boyhood and Other stages of Life (Youth, Old age etc), during Waking and Other states (Dreaming, Deep Sleep, Turiya etc) and Similarly in All Conditions ...

... the Atman Always Shines as the "I" Within, Free from All Conditions but at the same time Present in All Conditions,

The Inner Guru Awakens this Knowledge of One's Own Atman to those who Surrender to Him; this Knowledge which is represented by the Auspicious Cin-Mudra,

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

విశ్వం పశ్యతి కార్యకారణతయా స్వస్వామిసంబంధతః

శిష్యాచార్యతయా తథైవ పితృపుత్రాద్యాత్మనా భేదతః

స్వప్నే జాగ్రతి వా య ఏష పురుషో మాయాపరిభ్రామితః

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౮ ||

Vishvam Pashyati Kaarya-Kaaranna-Tayaa Svasvaami-Sambandhatah

Shissya-acaarya-Tayaa Tatha-Eva Pitr-Putraady-Aatmanaa Bhedatah |

Svapne Jaagrati Vaa Ya Essa Purusso Maayaa-Paribhraamitah

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||8||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

8.1: The Differentiations that we See in the World as Cause and Effect, as Possessor-Possession Relations, ...

8.2: ... as the Disciple-Teacher, and Also as Father-Son Relations etc, are all Differentiations within the One Atman,

8.3: In Dream or Waking state, He, the One Purusha is always present, and (as if) Maya Wanders over Him and gives rise to all these Differentiations,

8.4: Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

భూరంభాంస్యనలోzనిలోzంబరమహర్నాథో హిమాంశుః పుమాన్

ఇత్యాభాతి చరాచరాత్మకమిదం యస్యైవ మూర్త్యష్టకమ్

నాన్యత్కించన విద్యతే విమృశతాం యస్మాత్పరస్మాద్విభోః

తస్మై శ్రీగురుమూర్తయే నమ ఇదం శ్రీదక్షిణామూర్తయే || ౯ ||

Bhuur-Ambhaamsy-Analo-nilo-mbaram-Aharnaatho Himaamshu Pumaan

Ity-Aabhaati Cara-Acara-atmakam-Idam Yasya-Eva Muurty-Assttakam

Naanyat Kin.cana Vidyate Vimrshataam Yasmaat-Parasmaad-Vibhoh

Tasmai Shrii-Guru-Muurtaye Nama Idam Shrii-Dakssinnaamuurtaye ||9||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

Earth, Water, Fire, Air, Space, Sun, Moon and Jiva, ...

... are Verily His (i.e. Atman's) Eight Manifestations Shining within the Moving and the Non-Moving forms,

Apart from Him (i.e. Atman) there Cannot Exist anything; The Yogis who Reflect (i.e. Meditate) within Discover Him as the Essence From Which Everything Originates, ... Discover Him as Existing Beyond Everything as the Eternal Essence,

Salutations to Him, the Personification of Our Inner Guru Who Awakens This Knowledge through His Profound Silence; Salutation to Sri Dakshinamurthy.

సర్వాత్మత్వమితి స్ఫుటీకృతమిదం యస్మాదముష్మింస్తవే

తేనాస్య శ్రవణాత్తదర్థమననాద్ధ్యానాచ్చ సంకీర్తనాత్

సర్వాత్మత్వమహావిభూతిసహితం స్యాదీశ్వరత్వం స్వతః

సిద్ధ్యేత్తత్పునరష్టధా పరిణతం చైశ్వర్యమవ్యాహతమ్ || ౧౦ ||

Sarva-atmatvam-Iti Sphuttii-Krtam-Idam Yasmaad-Amussmin Stave

Tena-Asya Shravannaat-Tadartha-Mananaad-Dhyaanaac-Ca Sangkiirtanaat |

Sarva-(A)atmatva-Mahaa-Vibhuuti-Sahitam Syaad-Iishvaratvam Svatah

Siddhyet-Tat-Punar-Assttadhaa Parinnatam Ca-ishvaryam-Avyaahatam ||10||

Meaning:

(Salutations to Sri Dakshinamurthy Who Awakens the Glory of the Atman within us through His Profound Silence)

 Since the Divine Essence in All is Made Clear in this Hymn,

Hence by Listening to It, Contemplating on its Meaning, Meditating on It, and Glorifying it,

One becomes Endowed with the Greatness of the Knowledge of the Divine Essence ( present in All ); Perhaps theDivine Essence by Itself ...

 ... will Awaken within him after that Again, the Eightfold Manifestations of Divine Powers (Siddhis) Unimpeded.